Er waren eens twee bomen...

Op het eerste zicht lijkt de naam misschien wat vreemd. Wat hebben twee bomen nu in hemelsnaam met kinderopvang te maken ?

Sinds mensenheugenis spelen bomen een belangrijke rol in het dagelijkse leven van mensen. Onze voorouders vereerden de bomen. Voor hen waren het reusachtige levende wezens met een sterke, positieve kracht.

Verder symboliseert de levensboom het eeuwige leven: het uitbotten in de lente, de weelderige groei in de zomer, vruchten en verval in de herfst en de rust tijdens de winter. De cirkel is jaar in jaar uit rond.

In vele culturen wordt bij de geboorte van een kind een boom geplant. Kind en boom groeien samen op. Het welzijn van de één staat in verband met dat van de ander.

Net als een boom wil Es & Iep zich stevig wortelen in de lokale gemeenschap. Zoals een boom zuurstof in de atmosfeer brengt, wil Es & Iep door haar betrokkenheid met de lokale gemeenschap aan een warmere samenleving meewerken.

... en twee wijze mannen

Es & Iep organiseert kwaliteitsvolle juiste kinderopvang, die sterk ingebed is in de lokale gemeenschap. Hiervoor vertrekken wij uit de aan Dr. Albert Schweitzer ontleende grondgedachte:

"Eerbied voor het leven."

Dit houdt onder andere in dat we respect hebben voor ieders eigenheid en cultuur. Diversiteit schrikt ons niet af. Wat vreemd is, beangstigt. Wat je kent, schenkt vertrouwen.

"Ik ben leven, dat wil leven te midden van leven, dat leven wil." De mens ervaart, volgens Albert Schweitzer, de noodzaak om aan alle wil tot leven dezelfde eerbied voor het leven te bewijzen als aan die van zichzelf. Men moet leren zich in vrijheid te schikken in het bestaan met al zijn raadsels.

Albert Schweitzer was zijn tijd ver vooruit. In 1915 werd hem de idee van eerbied voor het leven geschonken. Hij wist zich verbonden met alle leven. De mens is schepsel onder de schepselen en dient solidair te zijn met alles wat leeft, in dienstbaarheid. Schweitzer heeft ons op deze grondslag een ethiek geschonken, die, in de uiteenlopende situaties praktisch uitgewerkt, tot leidraad kan dienen voor het ecologische handelen.

Ook bij Muhammad Yunus vinden we inspiratie. In 2006 ontving deze professor economie uit Bangladesh, samen met de door hem opgerichte Grameen Bank, de Nobelprijs voor de Vrede. Hij ontwikkelde het nieuwe concept van social business. Sociale ondernemingen zijn op winst gerichte bedrijven die geen dividend uitkeren aan hun investeerders. Daardoor kunnen zij alle winst steken in het verbeteren van het product en de leefomstandigheden in het land waar ze gevestigd zijn. Yunus voorspelt dat duizenden sociale ondernemingen onze planeet ingrijpend zullen veranderen. Het is een groots idee, dat aanzet tot een nieuwe, humane vorm van kapitalisme.

Door als een vaststaande waarheid te stellen dat elk bedrijf op maximale winst moet zijn gericht, hebben we een wereld gecreëerd die geen rekening houdt met de multidimensionale aard van de mens. Daardoor zijn bedrijven nog steeds niet in staat een bijdrage te leveren aan de oplossing van onze meest indringende maatschappelijke problemen. We moeten zien wie de mens werkelijk is, met al zijn of haar verschillende wensen. Daarvoor hebben we een nieuw soort onderneming nodig die streeft naar andere doelen dan alleen maar persoonlijke winst, een onderneming die zich geheel toelegt op het oplossen van maatschappelijke en milieuproblemen.

Ee nsociale onderneming is geen charitatieve instelling. Het is in alle opzichten een echte onderneming en moet bij de verwezelijking van haar maatschappelijke doel alle kosten terugverdienen.